به دلیل اینکه ترکیب پلی وینیل الکل، کاربردهای گسترده تری در بسیاری از صنایع دارد، مسئله سمی بودن و خطرناک بودن آن بسیار اهمیت دارد. تجزیه بیولوژیکی پلیمر یا خاصیت زیست تخریب پذیری آن نیز حائز اهمیت است. به طور متداول، محلول ۵ درصد از این پلیمر برای ماهیان در آب ها، غیر سمی گزارش شده است. اگر این پلیمر به محیط زیست راه پیدا کند به تدریج و به آرامی تجزیه می شود.

 طبق برگه اطلاعات ایمنی و شیمیایی، پلی اتانول یک ترکیب اشتعال پذیر است و بنابراین در کلاس A طبقه بندی می شود. غباراتی که از این پلیمر در فضا پراکنده می‌شود ممکن است چشم ها و سیستم تنفسی را تحریک کند. افرادی که با این ماده سر و کار دارند لازم است از عینک، ماسک و لباس کار مخصوص استفاده کنند. اگر پوست دست یا چشم‌ ها با این پلیمر تماس پیدا کرد، لازم است با آب و صابون، محل تماس را به خوبی شستشو داد.

 انبارهای مخصوص نگهداری کیسه های پلی اتانول باید خشک و خنک بوده و مجهز به سیستم های تهویه قوی باشد. غبارات ناشی از این ماده نباید به سیستم تنفسی کارگران راه پیدا کنند.