خانه

کتون‌ها ترکیبی شامل گروه کربونیل هستند. کتون‌ها به دلیل اینکه در ساختار خود فاقد گروه‌های فعال OH و Cl متصل به گروه کربونیل هستند، به عنوان ترکیبات ساده در صنعت و بیولوژی شناخته می‌شوند. از نمونه‌های کتون می‌توان به شکر و حلال صنعتی اَستون اشاره کرد.

هیدروکربن‌ها به ترکیبات شامل هیدروژن و کربن گفته می‌شود که از اجزای تشکیل دهنده نفت خام و گاز طبیعی هستند. این ترکیبات در سوخت‌ها، روان‌کننده‌ها و همچنین مواد خام پلاستیک‌ها،‌ فیبرها، مواد منفجره و مواد شیمیایی صنعتی استفاده می‌شوند. هیدروکربن‌ها به وفور در طبیعت یافت می‌شوند. علاوه بر سوخت‌های فسیلی، در درختان و گیاهان نیز وجود دارند. به عنوان مثال این مواد به صورت رنگ‌هایی با نام کاروتن در هویج و برگ‌های سبز وجود دارند. ساختار بسیاری از هیدروکربن ها به نوع پیوندهای اتم‌های سازنده‌ آنها وابسته است. در قرن نوزدهم، دانشمندان هیدروکربن ها را بر اساس منشأ و خواص، به دو دسته آلیفاتیک‌ها و آروماتیک‌ها تقسیم کردند.

استرها ترکیبات آلی اکسیژندار بصورت هستند. آنها در واقع اسیدهای کربوکسیلیکی هستند که هیدروژن گروه کربوکسیلیک آنها با یک گروه آلکیل یا آریل (آروماتیک) جانشین شده است. استرها و اسیدهای کربوکسیلیک ایزومرهای ساختاری همدیگر هستند و فرمول عمومی هر دوی آنها بصورت (البته بشرط تک عاملی بودن) است.
خیلی از استرها مانند استات اتیل و استات بوتیل ، بعنوان واکنش‌گر و یا حلال و نرم کننده رزینها در آزمایشگاهها و صنعت مورد استفاده قرار می‌گیرند.

از نظر علم شیمی هر ماده‏ی که در فرمول شیمیایی آن عامل‏ هیدروکسیل(-OH) وجود داشته باشد، یک الکل محسوب مى ‏شود.الکل از مشتقات هیدروکربن هاست که در آن‏ها هرمولکول، ترکیبی ازچند اتم هیدروژن و کربن مى ‏باشد. نهایت، یک عامل (OH) جانشین ‏یک اتم هیدروژن مى ‏گردد. و بنابر تعداد عامل(OH) ، الکل‏ها را یک یاچند ظرفیت مى ‏گویند.
در صنعت، الکل را جهت تهیه لاک، ورنی و رنگ های انیلین ودواجات به کار می گیرند. الکل در آزمایشگاه ها به عنوان سوخت کاربرد دارد.

الکل بهترین حلال آلی است و لذا در آزمایشگاه ها و صنایع داروسازی کاربرد بسیار زیادی دارد. در مواردی نیز الکل جهت محافظت از رشد میکروبی در فرآورده های دارویی، ساخت روکش قرص ها، وضدعفونی کننده وست به کار می رود